Leve de idylle! (Weer wat geleerd.)

Van onze zomerse verblijf in Zwitserland is nu ons bescheiden voorraadje koekjes en drankjes aan het opgaan dat we hadden meegenomen naar huis. Zo is inmiddels de laatste gevulde mini-koek verorberd met de wonderlijke naam "Bärli-Biber" (beertje bever?). De verpakkingen vind ik leuker dan de inhoud. Er staan namelijk allerlei in klederdracht gehulde Appenzeller boertjes op die eindeloos heen en weer schuifelen langs prachtige, Appenzeller Alpenlandschappen, pijpjes rokend of een mens er nooit ellendig van wordt. Het zijn prachtige idylles.

Diezelfde afbeeldingen zijn ook te zien op Appenzeller bier dat Quollfrisch (groeiend fris?) heet en op allerlei andere dingen die we wijselijk hebben laten liggen in de winkels aldaar. Een zoektocht naar de herkomst van deze plaatjes (ik begon met te googelen op "Appenzeller art") heeft me meteen geleerd dat ze zijn geschilderd door Albert Manser. Eindeloos heeft hij boerenmannetjes en - vrouwtjes geschilderd die zich in klederdracht langs prachtige Appenzeller weitjes bewegen door alle jaargetijden heen, met en zonder vee. Het is werkelijk te mooi om waar te zijn. Bovendien leer ik dat het kunst is. Het heet "naïeve kunst" en ik wist niet dat het een echte stroming is. Albert Manser is een belangrijke naam binnen die stroming.

De meester is in 2011 gestorven op 74-jarige leeftijd. Zijn kunst leeft voort in een overzichtswerk en op talloze verpakkingen, frutsels en friemels. En het geeft een beeld waarop je het liefst terug kijkt naar een verblijf in den vreemde. "Of er nooit iets ergs is gebeurd," zei mijn vrouw.