Op een dag dat een Leidse scholier de gemiddelde internetgebruiker leert wat 4Chan is, Bram Moszkowicz een bedroevende dag heeft, ijlt ook het koningslied-gebeuren na. Die discussie gaat wat mij betreft ook helemaal niet meer over de kwaliteit van dat lied; het gaat mij veeleer om allerlei vreselijke verwensingen die componist John Ewbank naar zijn hoofd geslingerd heeft gekregen. Hopelijk tonen die niet aan dat de gemiddelde gebruiker van social media ongeneeslijk dom is, maar het geeft wel te denken. Het jegens Ewbank tentoongespreide gedrag is natuurlijk alleszins dom.
De affaire is een verdrietige, vergrote versie van wat er zomaar kan gebeuren op social media. Het is immers véél te gemakkelijk om met enkele drukken op de knop iemand de meest ellendige verwensingen toe te sturen. Je vraagt je hier af of de meeste mensen twintig jaar geleden ook de moeite hadden genomen om een boze brief te sturen. Dat kost toch heel wat meer moeite.
Ewbank moet en mag daar gewoon bovenstaan. Bovendien: hij
hoeft zijn lied helemaal niet terug te trekken! Hij moet gewoon voor het koningslied gaan staan dat hij heeft afgeleverd met alle andere BN'ers. Natúúrlijk! Hij heeft zoveel liedjes geschreven die zoveel mensen mooi vinden en bovendien begeef je je nu vooral op het gebied van smaak. Daarover valt immers niet te twisten. Gelukkig staat het NPO ook achter hem. Dat is netjes en dat hoort zo.
En: hoe trek je een liedje terug? Ik heb het nu nog in mijn hoofd. Geen idee wat je daaraan kunt doen.
Sterker nog, zijn koningslied voldoet aan alle hierboven gestelde voorwaarden. Bedenkelijke tekst (ook een social media-product overigens): check. Tekst waarin een Oranje wordt opgehemeld en als 'samenbindende factor' wordt opgesteld: check. Zelfs het acrostichon is helemaal teruggebracht tot de 'W van Willem'. Niets meer aan doen!
Om bovendien een goede bundel samen te stellen - zoals de boekjes die ik in mijn vorige schrijfsel aanhaal - is het zelfs alleen maar goed dat de Bauers en Kroesen zich in het feestgedruis mengen.
Maar ja, het was al duidelijk in de achttiende eeuw: als je op nationaal niveau ook maar íets doet omtrent een Oranje, dan speel je met krachten die onbeheersbaar zijn. Dat blijkt ook nu.
Cyberpesten is een vreselijk fenomeen. Het is schrikbarend hoe snel en goed je in beeld krijgt tegenwoordig hoeveel wind een hoge boom kan vangen. Ewbank moet dáár gewoon boven staan. Ook als ik persoonlijk niet mooi vind wat hij brengt; de mens val ik niet aan.
"Paraplu in een zeikregen." Dat vond ik een hele goede vondst. Misschien kan John Ewbank zijn recente ervaringen met cyberpesten verwerken in een mooi bluesnummer dat we dan meteen in het onderwijs kunnen inzetten!
Wanneer het gaat om bedenkelijke zinsconstructies, volslagen anakoloeten, tantebetjezinnen, platgevallen beeldspraken enzovoorts, durf ik het nauwelijks aan om te gaan grasduinen in het Nederlandse lied. Radio- en tv-uitzendingen en krantenartikelen vormen ook een bron van taalkundig vermaak. Het koningslied is hier geen uitzondering en moet op andere criteria beoordeeld worden.
BeantwoordenVerwijderenDe mengeling van gedragenheid, sentiment, hippe ritmes en humor, maakt van het koningslied voor mij een prima (volks)lied. Ik vind die W een vondst: kom er maar op!
De giftige, agressieve en soms haatzaaiende digitale uitingen maken mij misselijk. De gerespecteerde journalistiek stookt het vuurtje nog eens op, legitimeert in zekere zin het social-mediabombardement.
Vrijheid van meningsuiting, een heilig goed, vraagt om MENINGEN: beargumenteerde standpunten, onderbouwde zienswijzen. Dat is iets anders dan een met overslaande stem uitgekreten verwensing. Je mag best een natte scheet laten, maar doe dat beschaamd en laat hem niet aan iedereen ruiken.