Vanavond in De Wereld Draait Door gelukkig wél een discussie zonder nonargumenten op de man, ontduiking van bewijslast, cirkelredeneringen en autoriteitsargumenten met een vermeende uitwisseling van klappen achter de schermen. Een nieuwe speelfilm 'The Social Network' focust opnieuw de aandacht op het fenomeen Facebook. Internetadvocaat en CDA'er Christiaan Alberdingk Thijm verdedigt de stelling dat er een slot moet komen op Facebook voor gebruikers tot 16 jaar. Dat vind ik een slecht idee.
Ik heb een broertje dood aan Facebook. De structuur van het bedrijf bevalt me niet, de simplificatie van gezonde communicatie met andere mensen vind ik waardeloos, maar vooral de losse, onduidelijke opvattingen over privacy geven mij een gevoel van grote onrust. Toch ben ik er niet voor om van overheidswege uit een kinderslot op Facebook te zetten.
De belangrijkste reden is dat ik ervan uitga dat ouders degenen moeten zijn die de regie houden over de opvoeding van hun kroost. In de normale, onbekrompen delen van ons land houdt dat in de overgrote meerderheid van de gevallen in dat kinderen al jong worden geconfronteerd met de vele mogelijkheden van internet en multimedia. Het getuigt van goed, gezond verstand dat je die confrontatie en het daaruit voortvloeiende onderzoek voortdurend volgt en met je kind bespreekt. Oplettend, maar zonder angst.
Toen ik nog op de lagere school zat, in de 2de klas (nu groep 4) van een katholieke dorpsschool, was het A-Team heel populair op school. Naar huidige maatstaven een tamelijk onschuldige serie (elitesoldaten die schieten, maar niemand gaat dood; sterke man gooit mensen over auto's, maar is kindervriend en drinkt melk in cafés; team wordt opgesloten in schuur, doch daar blijkt halve doe-het-zelfzaak te zijn waardoor een ontsnappingsmachine gefabriceerd kan worden; je weet nog wel...). Ik herinner me dat mijn ouders ons thuis vertelden dat er een discussie was op de ouderavond: het A-Team moest verboden worden voor kinderen. Mijn vader had zich er uiteindelijk hard voor gemaakt dat verbieden geen zin had, ouders moesten meekijken en met de kinderen praten over wat was gezien.
Bij ons thuis gebeurde dat participeren al; en ook nu, bij de tigste herhaling van de serie op één van de RTL's, treft het mij dat de paar waarden die achter de serie steken ook vroeger al zijn benoemd toen ik 7 was; zoals het liever geen gebruiken van geweld behalve als laatste optie, het je vasthouden aan je idealen en het melk drinken in cafés. Toch een geruststelling voor een dertiger als ik om te voelen dat je ouders altijd consequent zijn gebleven in die dingen.
Natuurlijk leven we niet meer in de tijd van alleen maar Nederland 1 en 2. Toch ben ik van mening dat hoezeer de wereld om ons heen ook verandert, hoe intens de informatiedichtheid wordt en de hoeveelheid data ons verplettert... opvoeden blijft primair de taak van ouders en pas in de allerlaatste plaats dat van de overheid. Liever goede voorlichting dan betutteling, liever actieve deelname aan het (multimediale) leven van kinderen dan goedbedoelde, belemmerende technologie.
Bij sommige filmtrailers komt spontaan de opluchting in mij boven dat ik alweer een filmtitel kan toevoegen aan lijst 'blij dat ik die niet hoef te zien'. 'The Social Network' past daar prima in. Als ik dan toch nerds wil zien, dan kijk ik vele malen liever naar het hilarische 'The Big Bang Theory'. Hoe ruimdenkend ik Christiaan Alberdingk Thijm ook vind bij andere onderwerpen, nu hoop ik dat hij deze bekrompen ideeën wil bijstellen naar iets verstandigs.
