Racespellen maken agressief? Doe dan sociaal!

Volgens twee onderzoekers uit Groot Brittannië worden gamers agressiever van spelletjes waarin geracet wordt, dan die waarin wordt geschoten. Daar kan ik mij best iets bij indenken, want van een goed racespel kun je best heel gejaagd raken. Bij schietspellen moet je vaak heel kalm blijven: rustig bewegen, schuilen achter objecten, kijken, schuilen, kijken en schieten.

Ik ben dol op racespellen. Op mijn vertrouwde PSP race ik graag (Burnout Legends, Need For Speed, Ridge Racer) en - al zeg ik het zelf - ik ben best goed in die games. Schieten boeit mij iets minder; zo af en toe vind ik het leuk om zo'n spel te doen. Op de PC heb ik een tijdje Call Of Duty 2 gedaan, maar nadat ik het had uitgespeeld heb ik het cd'tje nauwelijks aangeraakt. Hoe dan ook, ik verbeeld mezelf dat ik weet waar ik het over heb.

Terug naar het onderzoek: 30 mensen zijn onderworpen aan het spelen van 2 games: Project Gotham Racer, een fps (first person shooter - type je-ziet-alleen-de-geweerloop -) en een tennisspel. Kort en goed: resultaat is dat de gamers het meest opgefokt reageren na het racen.

30 mensen. Dat klinkt nog niet heel representatief. Daarnaast: als ik een fps doe en keer op keer op keer niet langs een eindbaas kom, dan word ik ook knap chagerijnig. Bovendien ben ik benieuwd wat er gebeurt als je zou racen met Need For Speed, waarin de auto in de regel niet kapot kan. Of: wat zou er gebeuren als je Mario Kart zou doen? Word je agressief van zo'n racespel, met allerlei absurde grappen en grollen?

Met een aantal leerlingen speel ik wel eens een game op vrijdagmiddag. Dan koppelen we een console aan de beamer of we gamen met PSP of Nintendo DS. Van dat samen gamen zie ik vooral dat het er heel gezellig en sociaal aan toe gaat. De grote favorieten zijn Burnout Legends op de PSP (racen dus), Tekken op de PSP (vechten) en Mario Kart op de DS of Smash Bros Brawl (vechten) of Mario Kart op de Wii. Ze mogen bij ons best komen meten, want 30 mensen kan ik wel leveren. En ik zie ze allemaal opgewekt de deur uitgaan, in plaats van opgefokt.

Bekijk hier een leuke impressie van zo'n middag, gemaakt door Kiyara Venner:

Ook onderwijs: mijn leerlingen in finale Concours de la Chanson!

Mijn getalenteerde, zingende leerling Elise Bos is doorgedrongen tot de laatste acht deelnemers aan een landelijk Concours de la Chanson van de Alliance Française. Zij wordt daar begeleid door andere leerlingen: Daniël Eskens (bas), Jesse Smits (gitaar), Carmen van Mulier (piano) en Jimmi Hueting (drums).

Elise en haar band zullen 2 liedjes ten gehore brengen. In elk geval Le signeen Mon trésor. Deze liedjes heb ik samen met Elise geschreven, maar later is Elise zelfs nog in haar uppie aan het schrijven geslagen!

Hoe dan ook: kom kijken! Het kost €18, het is in Amstelveen (17 mei, 14.30 uur), maar voor dat geld heb je ook wat: de show wordt gepresenteerd door Ivo Niehe en in de jury zitten onder meer Liesbeth List en Tonny Eyk. Niet gering dus!

Ik ben er heel erg trots op dat ik deze sympathieke, getalenteerde mensen mag begeleiden en dat wij de eindronde hebben bereikt van zo'n groot evenement! (Wende Sneijders is daar ooit gelanceerd, bijvoorbeeld.)

Welkom!
Voor meer informatie, check: http://www.alliance-francaise.nl/festival/concours_de_la_chanson.php

En voor als je deze nog niet had gezien:

Pedofiel op de loer: kind offline halen?

Zojuist was ik een lekker bijtijds thuis. Al zappend kwam ik langs Dr.Phil, waarin werd gesproken van een meisje van 10 dat chatte met een man van in de 40. Die man postte allemaal vieze, seksueel getinte fantasieën naar dat meisje, zaken waar het kind amper raad mee wist. Toch bleef het kind chatten met de man, want de aandacht die hij haar schonk beviel haar wel. De raad van Dr.Phil was resoluut: haal dat kind offline, gooi de computers het raam uit en communiceer voorlopig alleen per postduif.

Mijn primaire reactie was dat ik onmiddellijk geschokt was: hoe kan zo'n kind zich ooit bewust worden van haar online-gedrag als zij niet de gelegenheid krijgt om te oefenen. Is Dr.Phil ook zo'n hysterische Amerikaan (type-Amerika-is-net-Urk-maar-dan-heel-groot) of is hier meer aan de hand? Jazeker.

De vader van het meisje vulde aan dat het contact werd gelegd op een Playstation. Om games heen zijn er hele communities en het is al langer bekend dat pedofielen hun aandacht van MSN hebben verlegd naar typische kinderspellen die een online chatruimte hebben. In het maartnummer van Power Unlimited werd daar ook keurig aandacht aan besteed ('Dames opgepast: de viezeriken liggen op de loer', p.15). De tips zijn luchtig verwoord, maar natuurlijk bloedserieus van aard. ('Wat mensen ook mogen beweren, van topless gamen word je niet beter in het spel.')

Terug naar dat meisje van 10. Het staat buiten kijf dat meisjes op internet kwetsbaarder zijn dan jongens. Dit meisje heeft grote pech, omdat zij nu in de klauwen is gekomen van een pedo (goddank alleen nog online). Bovendien is al het gechat zodanig uit de klauwen gelopen, dat het meisje er ook erg negatief door beïnvloed is. Zonder precies te weten wat ze zegt, uit ze seksueel getinte opmerkingen terug naar de man aan de andere kant. Is zo'n meisje offline halen in dit geval terecht? 

Ik denk het wel. Het meisje moet gekalmeerd worden, haar moet geleerd worden wat normaal wenselijk gedrag is en dat zo'n pedo niet een normale man is. Daarnaast moet zij leren voor welke gevaren zij zich zal moeten wapenen als ze ooit weer online gaat. En dat laatste is wat ik miste bij Dr.Phil. Mag dat meisje ooit weer online? Ik mag toch hopen dat ze weer mag chatten als ze dat bewust kan doen!

Moeten ouders alle digitale middelen voor gevaarlijk aanzien? Nee! Moeten ouders waakzaam zijn? Jazeker! Als pedo's nu de chatboxen bevolken van Barbie- en My Little Pony-achtige games, is het zeker om daar goed van op de hoogte te zijn. Ik raad ouders dan ook altijd aan om te weten wat je kind doet online. Als je verdachte figuren ziet in een chatbox: kijk of je dat kunt melden bij de beheerder. Natuurlijk! Het moge duidelijk zijn dat zulk tuig van mij meedogenloos aangepakt moet worden en zoiets begint toch met melden.

Gelukkig zijn er goede handreikingen online en in de boekhandel (dat laatste zeg ik niet uit familiaire betrokkenheid, maar omdat ik het écht een goed boek vind) voor ouders en die zijn snel en gemakkelijk te vinden indien noodzakelijk. Ik vind het nog altijd dat de voordelen van online communiceren vele malen opwegen tegen de nadelen. Daarom raad ik ouders aan om zich zoveel mogelijk te verdiepen in dit alles. Zo kun je enorm veel voorkomen, waar nodig genezen, maar boven alles nuanceren. Ik vind Dr.Phil best heel tof, maar dat laatste had hij hier ook moeten doen.

Lezen versus gamen

Leuke tip van mijn 6vwo-leerling Kiyara Venner, met wie ik veel discussieer over gaming. Gevoelsmatig is het helemaal juist wat hier wordt beweerd en ik durf haast te zeggen (als historisch letterkundige) dat het historisch gezien ook een goede hypothese is.

Chatles! Deel 2: voortschrijdend inzicht

De drukte in de praktijk verhindert me om met theorie bezig te zijn, dus ook met mijn edublog. Er zijn wel interessante ontwikkelingen van mijn werkvloer te melden, want ik ben nog steeds aan het stoeien met mijn chatlessen. Inmiddels heb ik er met mijn 2hv-klas een stuk of 5 lessen opzitten en die hebben me tot een aantal aanvullende inzichten gebracht op mijn vorige stuk omtrent de chatles.

Allereerst: ik deed het al niet, maar chat NIET mee. Dat leidt af en bovendien heb je de neiging om commentaar te geven op alles, zodat je niet meer bezig bent met de leerling in de echte wereld. Vandaag moest ik de neiging een keer écht onderdrukken, maar ik ben blij dat ik dat ook daadwerkelijk heb gedaan: het einde is snel zoek.

Spammende leerlingen kun je goed onder de aandacht brengen bij de evaluaties van het chatlog. Een meerderheid van leerlingen uit mijn 2hv-groep vindt spammers irritant. Recedivisten moeten straf krijgen: zij moeten al hun spam overschrijven op papier (en aangezien die vaak meer dan 300 'berichtjes' telt, is dat een interessante straf). Tja, ik houd niet van straffen, maar de leerlingen hebben dit zelf bepaald. Wie ben ik om daar tegenin te gaan dan? En ja, vandaag heb ik twee spammende dames straf gegeven. Die wilden blijkbaar even checken waar mijn grenzen liggen.

Vandaag hebben de leerlingen een correctiemodel gemaakt van de grammaticaopdrachten uit het boek. Een groot mankement is dat ik nog steeds zoek naar een ideale vorm om de opdrachten uiteindelijk voor iedereen toegankelijk te krijgen. Vooralsnog ben ik toch maar het forum op Moodle gaan gebruiken. Dat idee is uit armoede geboren: de Wiki werkt nog niet goed op Moodle, de woordenlijstfunctie is ook niet ideaal (zie vorige stuk) en de eerst komende paar jaar verwacht ik nog niet via Google Docs- of SkyDrive-achtige omgevingen met 30 leerlingen WYSIWYG te werken aan één enkel document. Geen duidelijk outputkanaal betekent dat leerlingen eerder gaan klooien. Daar zit mijn voornaamste worsteling.

Toch blijf ik nog steeds positief over het principe chatles. Mijn 3 gymnasiumklas heeft een leuk begin gemaakt van een stijlfiguren- en beeldspraakdatabase, mijn 5 havogroep is net begonnen aan een - zeg maar - MMO poëzieanalyse en morgen ga ik met mijn 4vwo aan het schriftelijke betoog.

Wordt dus nog steeds vervolgd!

Zorgen over creationisten

Al enkele dagen was ons een gratis foldertje beloofd vanuit protestants-christelijke hoek; een werkje van creationisten ofwel, mensen die geloven in intelligent design. Daar kan ik mij altijd enorm op verheugen, want sinds de Passion Of The Christ-folder van David Maasbach ('Jesus He Knows Me') heb ik weinig vermakelijks medegedeeld gekregen van de bekeerdriftige medemens. Een dag later dan aangekondigd vond ik het slappe, papieren boekje tussen een pakketje foldertjes van Kruidvat en C1000. Evolutie of schepping heette het werkje en middels een soort stempelachtig logo werd mij toegeschreeuwd dat het lezen ervan een zaak was van levensbelang. Haastig begon ik met lezen om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat ik dit boekje en achterliggend denken een groot gevaar vind voor het onderwijs.

Op bijhorende website www.creatie.info staat te lezen dat een groot comité van goed opgeleide mensen dit gedachtengoed ondersteunt. Daarnaast is er ook nog lesmateriaal te vinden, waarvan je hart als te-learner ook niet sneller gaat kloppen: wat knullige sites en powerpoints. Hoe dan ook: een en ander wekt de indruk dat er goed is nagedacht over de hele boodschap. Jammer alleen dat er zoveel flauwekulargumenten worden gebruikt.

Het boekje begint met vast te stellen dat onze gedachten bepalen wat we zien; ons waarnemen van feiten zal altijd persoonlijk worden ingekleurd. Daar breng ik niets tegenin, alleen mis ik ergens een zinnetje dat de auteurs hieraan toch ook onderhevig moeten zijn. Maar goed, tot dusver ga ik met hen mee.

Moeilijker wordt het als de vraag wie God is beantwoord moet worden. De schrijvers hebben duidelijk voor ogen dat God een persoon is, want er is sprake een Schepper. Daarmee is meteen helder welke gedachten bepalen wat wordt gezien: veel mensen van allerlei religies zien God als een onpersoonlijke kracht en die vallen meteen af. De nadenkvraag begrijp ik niet zo goed in deze context: de vraag waarin een aap voornamelijk verschilt van een mens vind ik raar onder het kopje 'Wie is God?' en bovendien heb ik het idee dat ik word gedwongen een bepaald antwoord te geven: de mate van allerlei vormen van bewustzijn zijn bij de mens allicht groter.

Er zijn volgens de auteurs twee soorten wetenschap: technische en historische. In hun ogen sluiten deze wetenschappen elkaar uit, getuige de nadenkvraag: "De evolutietheorie geeft een verklaring over iets dat miljoenen jaren geleden gebeurd zou zijn. Is dat een technische of een historische wetenschap?" Mag ik gaan voor allebei?

De grenzen van het strijdperk zijn getrokken en vanaf pagina 4 gaan de schrijvers helemaal los. De raarste vragen schieten aan de lezer voorbij. Zien is geloven: dit principe dat vaak tegen christenen wordt gebruikt, wordt nu handig ingezet als wapen: heb jij ooit een mens zien ontstaan uit een eencellig organisme? Zie jij om je heen geleidelijk aan evolutie plaatsvinden? De nadenkvraag op deze bladzijde vind ik zo vreemd dat ik niet precies hoe ik die moet opvatten: "Trein 1 verlaat station A om 10.35 uur en hij rijdt met een gemiddelde snelheid van 93 km per uur naar station B. Hoe duur is 50 gram pindakaas van Calvé bij Albert Heijn?"

Hilarisch wordt het boekje als verkapt wordt verwezen naar de zondvloed, waarmee meteen een verklaring wordt gegeven voor fossielen die door de grenzen van aardlagen heen liggen. Als op bladzijde 6 wordt verwezen naar een schoolboek uit 1879 met plaatjes van verschillende embryo's is het mij volkomen duidelijk dat de argumentatie in het hele boekje wetenschappelijk gezien erg zwak is. Behalve conclusie 2 vind ik de hoofdpunten waarop de auteurs uiteindelijk uitkomen buitengewoon onwaar.

De evolutietheorie is geen geloof. Punt. Het woord theorie betekent dat het een opeenvolging van gedachten is die getoetst kunnen worden middels proeven. Dingen uit het verleden kunnen wel degelijk technisch worden bewezen, denk aan koolstofdatering. Het letterlijk nemen wat in de Bijbel staat is wel geloof en voor mij begint geloof waar wetenschap eindigt.

Bovendien heb ik iets tegen de term intelligent design. Er zijn bepaalde zaken in de natuur die ik helemaal niet zo slim vind aangelegd: hierbij denk ik aan het bevallen van zoogdieren (een ei leggen lijkt me gemakkelijker), mannelijke genitaliën (en kou) of de kleine teen.

Ik heb een katholieke opvoeding gehad en tot ongeveer mijn tiende heb ik geloofd dat wat in de Bijbel stond allemaal letterlijk waarheid was. Later ben ik gaan worstelen met allerlei zaken waarbij ik tot de conclusie gekomen ben dat als God mij onvoorwaardelijk zou liefhebben, ik het buitengewoon onsportief en gemeen zou vinden als hij/zij/het mij na mijn leven zou beoordelen. Daarna ben ik tot de conclusie gekomen dat de wetenschap mij oneindig veel te bieden heeft.

Nu, opgeleid als historisch letterkundige, vind ik verschillende Bijbelboeken prachtige teksten voor wat betreft vorm en inhoud en ik kan daarvan erg genieten. Ook The Origin of Species van Charles Darwin is erg mooi geschreven. Bovendien weet Darwin zelf ook niet waar, waarom of door wat de evolutie is begonnen. Daar ligt voor christenen zeker een kans om op in te gaan. Een theorie hoeft geloof van mensen niet uit te sluiten. (Neale Donald Walsch heeft daar leuk - en winstgevend - over geschreven.)

De polariserende doctrine van Evolutie of schepping vind ik iets dat net zo ver van kinderen moet worden afgehouden als het niet-inenten tegen polio of het omkleden van broek naar rok in een koud fietsenhok. Hooguit zal ik het boekje inzetten als voorbeeld van drogredenen, want er zitten er genoeg in om een bovenbouwklas havo of vwo een goed lesuur mee bezig te houden. En ik zal altijd naar iedereen uitdragen dat je als wetenschapper overal voor moet openstaan, maar dat je alles wat je vindt goed moet kunnen onderbouwen.

Scratch!

Heb je vakantie? Is het bij jou ook rotweer buiten? Heb je even niets te doen? Dan heb ik een leuke tijdsbesteding voor je en die is nog nuttig ook. Tenminste, als je ermee overweg kunt. Als je er nog nooit van hebt gehoord, krijg je deze tip van mij: gebruik Scratch. Dit is een handig, relatief laagdrempelig programmaatje waarmee je animaties en games kunt maken.

Ik ben nog even niet zo behept dat ik een 'GALC-proof' serious game heb kunnen vervaardigen, maar een kort, simpel probeersel wil ik je niet onthouden. (Druk op het groene vlaggetje, zet het geluid open en gebruik de cursors om het poppetje te laten dansen...)

Je kunt de animaties en games delen met anderen,  je kunt commentaar leveren en ze zelfs downloaden en weer herbewerkt terugzetten op de site! De mogelijkheden zijn werkelijk enorm. Nu al is Scratch een leuke uitdaging voor leraren en trainers die hun verhaal willen opfleuren.

Dus: voor iedereen die niet op de lange latten of in de polonaise staat de komende dagen: ga lekker knutselen. En: als je wat leuks hebt gemaakt, ben ik benieuwd naar het resultaat!